Sıcak…
08 Temmuz 2007 Adana – Mersin
Havalar aşırı derece sıcak ve burada neredeyse nefes almak bile zor. Adana’ya daha önceden de geldiğim için biliyorum. Yüksek nem oranı insanı bunaltıyor. O nedenle sabahın erken saatinde kalkıp Mersin’e ulaşmak istiyoruz. O sıcakta yol almak epey zor olacak. Saat 6:00 olmadan Bünyamin, Nesim ve ben evden hareket ediyoruz. Bünyamin bizi Adana çıkışına kadar geçirecek, sonrasında biz Nesim ile devam edeceğiz. Bünyamin’in evinde son olarak hatıra fotoğrafı çekiliyoruz ve pedallamaya başlıyoruz.
Adana çıkışına kadar hızla geliyoruz ve Bünyamin’i tekrar geriye Adana’ya gönderiyoruz. Biz ise Nesim ile tüm hız ile ilerlemeye devam ediyoruz tabi.
Mersin’e 58 km yolumuz var ve çok hızlı yol alıyoruz. Sabahın erken saatleri de olsa terliyoruz.
Önümüzde ki ilk ilçe olan Tarsus’a 23 km yolumuz var, bir saat ya sürer, ya sürmez bu hız ile. 🙂
Saat 07:09’da Tarsus’a giriş yapıyoruz. Burada Nesim ile birlikte bir petrol istasyonuna girip birşeyler atıştırıyoruz. Buraya kadar hiç birşey yemedik. 🙂
Mola uzun sürmüyor ve tekrar yola koyuluyoruz. Mersin’e 20 km yolumuz kalmış. Yolumuz düz ve sabah erken ve haftasonu olduğu için yol çok sakin. Bunun için epey şanslıyız…
Saatim 8:28’i gösterdiği sırada Mersin’e giriş yapıyoruz. Şehre girer girmez direkt Nesim’in evine doğru devam ediyoruz.
Eve ulaşıyoruz ve hemen bisikletlerimizi güzelce evin içine yerleştiriyoruz. Ardından ise uzanıyoruz biraz. Dışarısı çok sıcak, o nedenle bu saatte çıkıp gezmek istemiyoruz. En güzeli biraz uyumak. 🙂 Sabah erken kalktığımız için ve çok az bir yol geldiğimiz için yapacak başka birşey kalmıyor ve yatıyoruz.
Birkaç saatlik uykunun ardından uyanıyoruz ve birşeyler atıştırıyoruz evde. Karnımız tok, sırtımız pek… 🙂 Saha ne olsun. 🙂 Havanın biraz serinlemesini bekliyoruz ve saat 16:00 gibi dışarıya adımımızı atıyoruz. Mersin’i gezmeye başlıyoruz… İk gördüğümüz şey ise, Taksim Group Hotels oluyor.
Mersin sokaklarından bir kare…
Doğruca limana geliyoruz ve burada bir süre fotoğraf çekiyoruz.
Tabi bir tanede hatıra pozu. 🙂 Birilerini bulduğumda fotoğraf çektirmek geliyor aklıma. Tek olunca kendimi fazla çekmiyorum.
Bu da Deniz Kuvvetleri Komutanlığının dikmiş olduğu bir anıt.
Artık gün batıyor Mersin’de… Güneş tekrar doğduğunda beni buralarda göremeyecek. 🙂
Deniz Kuvvetleri Komutanlığının anıtı önünde Nesim ile fotoğraf çekiliyoruz.
Ne kadar da güzel yazmışlar; herşey sevmekle başlar…
Limanda gezintiye devam…
Haşlanmış mısır ile gezintimize deva ediyoruz. Çok güzel vakit geçiriyoruz Nesim ile.
Limanda da bir hatıra pozunu hak ettik. 🙂 Bu güzellikler için teşekkürler Nesim kardeşime…
Hava iyice karardıktan sonra birlikte eve doğru dönüşe geçiyoruz.
Nesim ile akşam için biraz alışveriş yapıyoruz ve eve geçiyoruz. Karnımızı güzelce doyuracak yemekler yapıyoruz ve günü bu şekilde sonlandırıyoruz. Nesim yarında bana Silifke’ye kadar eşlik edecek. Bu benim için çok iyi bir moral oluyor. Bazen yalnız olmamak çok güzel. Ama bazense yalnızlık muhteşem birşey…
Yol Bilgileri
Adana – Mersin arası 60 km ve yol dümdüz. Çok rahat yol alınabilir, sadece trafiği yoğun olduğu için dikkat etmek gerekir. Ben hafta sonu geçtiğim için sorun yoktu, yalnız hafta içi sabah saatlerinde de servis araçları sayesinde epey yoğun oluyormuş. Bu yolda tek dikkat edilecek sorun bu, onun dışında manzarasız da olduğunu belirtmekte fayda var.
Gün Toplam Km: 64,00 | Ort. Hız: 21,8 | Max. Hız: 36,0 | Bisiklet Kullanma Süresi: 02:33:55
Tur Toplam Km: 4267,28
57.Gün Harita ve Yükselti Tablosu (Adana-Mersin); Haritayı büyütmek için lütfen üzerine tıklayınız?
Sevgi ve Saygılarımla…
serkan abi yine çok bi gün olmuş ama mersini tam gezmemişsin bence cennet cehennemi,,,kız kalesini,,,ashab-ı keyfi görmen lazımdı neyse sinop gibi burasıda bi bahane oldu artık:)))))
Kaancım öncelikle takibin için teşekkürler,
Biraz sabır etsen belkide bahsettiklerinden bazılarını görebilirsin. 🙂 Daha Mersin’deyiz, devam ediyor yolumuz… 🙂
Ashab-ı Keyfi sıcak nedeni ile es geçmek zorunda kaldık haklısın, ama Kız kalesi ve Cennet Cehennem sırada… 🙂
tamam heyecanla bekliyorum…:)
“Bazen yalnız olmamak çok güzel. Ama bazense yalnızlık muhteşem birşey?”bu cümleyi seninle yaptığımız sohbetlerde çok iyi anlıyorum.İnsanlarla bir şey yapabilmek zor olan durumlar….tşk.ler
kardeşim serkan. ne günlerdi demekten kendimi alamıyorum. güzel günlermiş… ellerine yüreğine sağlık…