15 Nisan 2009
Gökhan’ın evinde güzel bir kahvaltının ardından hazırlanıyoruz. Mehmet Abi otogara, Ali Abi ise Eskişehir’e doğru devam ediyor. Gökhan’da işe doğru yollanırken Feyyaz ve ben ise Akşehir’e çeviriyoruz rotamızı. Gökhan’a misafirperverliği için teşekkür ederek hafif yağmurlu havada yola çıkıyoruz.
Hiç ıslanmaya niyetim yok ama yerler ıslak ve hava da yavaş yavaş yağmur damlalarını düşürüyor üzerimize. Ekipmanlarımızı giyindikten sonra pedallara yükleniyoruz. Turumuzun ilk yağmurunu burada yiyoruz. Mola vermeden devam etmek istiyoruz. Ama çok geçmeden bir petrol biraz mola veriyoruz. Yağmur şiddetlendi bizde biraz yavaşlamasını bekliyoruz. Feyyaz ile birlikte normalde yağmura alışığız zaten. Ankara – Osmaniye turumuzda yağmur manyağı olmuştuk çünkü. Yağmur biraz azalınca bizde daha fazla üşümemek için devam ediyoruz.
Takip ettiğimiz D300 karayolunun 8. paftasında pedallıyoruz. Yolumuz düz ve bol manzaralı…
Sevgili Feyyaz ve ben aynı karedeyiz…
Yağan yağmur otlarla buluşunca koyunlar için vazgeçilmez lezzet oluyor herhalde. 🙂 Koyunlar otluyor yol boyunca…
Yağmur dolayısı ile çok az fotoğraf çekiyoruz. Hatta ben makinemi hiç çıkartamıyorum bile. Sağolsun Feyyaz bu gibi durumlarda yardımıma koşuyor. Afyon’un çay ilçesine giriyoruz. Girişte küçük bir mola vermiştik.
Çay’ın ardından Sultandağı ilçesine doğru gidiyoruz. Bu arada D300 yolunun 9.paftasında pedallıyoruz.
Sultandağı’nda yemek molasına duruyoruz. 2008 yazında yaptığım Kuruyan Göllerimiz turunda buraya uğramıştım. Burada kahvaltı yaptığım lokantayı arıyoruz ama kapanmış. Bizde hemen karşısında ki lokantaya oturuyoruz ve kuru-pilav ile karnımızı doyuruyoruz.
Biz yemeğimizi yerken dışarıda yağmur tüm hızı ile yağmaya devam ediyor. Yemek bitince tekrar giyiniyoruz ve yola çıkıyoruz. Akşehir’e kadar hiç durmadan pedallıyoruz. Akşehir’e ulaşır ulaşmaz ilk işimiz Gökhan’ın arkadaşının verdiği referansa gitmek oluyor. Belediye önünde arkadaşı beklerken yağmur yine şiddetleniyor. Arkadaşımız gelince belediyeye çıkıyoruz ve projemizi anlatıyoruz. Belediye sağ olsun bize öğretmenevinden yer ayırıyor ve arkadaştan ayrılarak yağmur altında Öğretmenevine gidiyoruz.
Bisikletlerimizi güvenli bir yere bağladıktan sonra odamıza çıkıp, soyunup dökülüyoruz. Güzel bir duşu hak ettik. Sırası ile duşa girip çıkıyoruz ve ardından Akşehir’i gezmek için fotoğraf makinelerimizi ile dışarıya çıkıyoruz. Tabi yağmur devam ediyor.
Akşehir’den manzaralar…
Farklı bir çalışma oldu benim için…
Eski Akşehir denilen bölge…
Renksiz şehirin renkli yüzü…
Daracık sokaklar ve tarihi evler…
Bu defa Feyyaz’ın objektifinde ben varım…
Tarihi duvarlardan okumak gerekiyor.
Mimari fotoğrafçılık için güzel mekanlar…
Meşhur Nasrettin Hoca Heykeli…
Bu da Feyyaz’ın gözü ile farklı açıdan Nasrettin Hoca…
Gezintimiz bittikten sonra yemek için uygun bir yer aramaya koyuluyoruz. Küçük bir tabelada yazılanları okuyarak giriyoruz dükkana. Yarım ekmek kıyma ve limonata 1 lira. 🙂 İkişer yarım ekmek yiyoruz ve ardından Öğretmenevinin yolunu tutuyoruz. Günün yorgunluğu ile soluğu yatakta alıyoruz.
Gün Toplam: 100.45 Km | Ort.Hız:19.1 | Max.Hız:38.2 | Bisiklet Kullanımı: 05:14:55
Tur Toplam: 844.63
8.Gün Harita ve Yükselti Tablosu (Afyonkarahisar-Akşehir); Haritayı büyütmek için lütfen üzerine tıklayınız?
Sevgi ve Saygılarımla?
NOT: Pedalla.com imzası olmayan fotoğraflar belirtilenler dışında Feyyaz Alaçam?ın makinesinden çıkmıştır.http://www.feyyazalacam.com
Turun 9. günü için tıklayınız…
Sevgili Dostum… Bu paylaşım gittikçe şenleniyor.Teşekkür ediyorum, gerçekten büyük emek harcıyorsun.
8. Gün = yağmur derim 😀 Ali ve Mehmet abilerin eşlikleri çok güzelmoral oluyordu bize… Ama bu kadarı da yeter yahu, PEDALLArına sağlık…
Dostum bi de yarım ekmek kıyma ve limonata olayı cok güzeldi.Keşke inek etinden yapıldıgını hissetseydim.3 tane falan yerdim herhalde 🙂
Sevgiylekal yoldaşım…
Bu ne ya her gün 100 km.. Ben bile okurken yoruluyorum 🙂 Saygilar sevgiler..
Çok güzel bir anlatım, hem yaşa hem gerçelkleştir , sonra otur yaz.Feyyaz a katılıyorum büyük bir emek bu.
Teşekkürler
Sevgili yol arkadaşım Feyyaz,
Üç gün yalnız değildik ama buradan sonra yine yalnızlığa terk edildik. 🙂
Herşey için çok çok teşekkürler kardeşim…
Sevgili Erkut,
Sende biliyorsun ki günler sonra artık alışıyor insan ve km.ler nasıl akıp gidiyor farkında bile olmuyoruz. Emin ol devam eden günler seni epey şaşırtacak. 🙂
Sevgili Dilek Ablacım,
Sizlerde okumaya ve izlemeye devam ettikçe bizler emek vermekten mutlu olacağız…
Sevgi ve Saygılarımla…