Afyonkarahisar, Çobanlar, Bolvadin, Emirdağ, Bayat Bisiklet Turu

14 Ağustos 2016

Merhaba Arkadaşlar,

Beni tanıyanlar bilirler, Türkiye’nin 81 şehrine bisikletimle ulaştıktan sonra tüm ilçelerine de bisikletimle gitmek gibi bir hedefim var. Tabii ki bu çok kolay bir şey değil. Tüm hayatım boyunca sürebilir bir hedef. Ama ben yettiğim kadarıyla hedefim doğrultusunda ilerlemeye devam edeceğim.

Bu sebepten dolayı Afyonkarahisar’ın gitmediğim ilçelerini pedallamak üzere yola düşüyorum. Cumartesi günü akşam saatlerinde katlanır bisikletimi de yanıma alıp Muğla otogarından otobüse biniyorum. Sabah 6.00 gibi Afyonkarahisar’a varıyorum. Otobüsten inip bisikleti açtıktan sonra  yola koyuluyorum. Bugünkü rotam kısaca şöyle olacak;

Şehir merkezinden yola çıkıp önce Çobanlar ilçesine sonra Bolvadin’e, ardından Emirdağ’a ve Bayat’tan İscehisar’a geçip yine Afyonkarahisar’da sonlandırmak. Bu hedefle yola koyulmuştum ama turu Bayat’ta noktalamak zorunda kaldım. Turun ilerleyen kısmında bu konuyu anlatacağım zaten.

İlk olarak Afyonkarahisar’ın şehir merkezine gidiyorum. Burada kahvaltı niyetine yanıma birşeyler alıyorum. Bir fotoğraf çektikten sonra artık şehir merkezinden ayrılabilirim.

Konya yönüne doğru Afyonkarahisar’ı  geride bırakıyorum. Bir süre bu yolda pedal çevirdikten sonra Çobanlar kavşağından sola dönüyorum. Artık ana yoldan uzak daha sakin yollarda daha keyifle pedallıyorum.

Çok geçmeden yağmur atıştırmaya başlıyor. Hemen yağmurluğu giyip yoluma devam ediyorum. Çobanlar ilçesine hafif yağmur altında ulaşıyorum. Ağustos ayında olduğumuz için yağmuru pek umursamıyorum.

Giriş tabelasında fotoğraf çektikten sonra ilçe merkezine doğru hareket ediyorum. Terimi soğutmak istemediğim için birkaç fotoğraf çekip yoluma devam ediyorum. Zaten pazar günü ve sabah saatleri olduğu için çevrede kimsecikler yok.

Yağmuru pek sevmeyen ben, mecbur kalınca nasıl da mutlu oluyorum bakın hele. ?

Pedallarıma biraz daha yüklenerek Çobanlar ilçesini geride bırakıyorum. Bekle beni Bolvadin, ben geliyorum.

Yol manzaralarım anayoldan uzaksam eğer çoğu zaman çok daha güzel oluyor. Sakin, kimsesiz ve bakir…

Hızımı almış giderken yol üzerinde gördüğüm bu tabela beni durduruyor. Kadıköy, Maltepe yazıyor. İstanbul’a mı geldim ben yanlışlıkla? ? .

Çok geçmeden Bolvadin ilçesine ulaşıyorum. Bir önceki ilçe olan Çobanlar’a göre çok daha büyük bir ilçe burası. Yağmur biraz durdu gibi ama yine de kara bulutlar üzerimde dolaşıyor. Her an indirebilir. Vakit geçirmeden yine ilçe merkezine doğru ilerliyorum.

Bolvadin, Konya – Eskişehir yolu üzerinde olduğu için biraz daha gelişmiş bir ilçe.

Bisikletimin arka kısmına takılan bu çiçek onlarca km bana eşlik ediyor.

Burası da sakinliğini koruyor. Tatil günü olduğu için buradakiler de henüz uyanmamışlar. Oyalanmadan yoluma devam ediyorum.

İlçe merkezinden geçerken bu amca dikkatimi çekiyor. Bisikletine atlamış, işinin peşinde koşuyor.

Bolvadin’den sonra sıradaki ilçe Emirdağ’a 36 km yolum kalmış. Burada küçük bir tırmanış beni bekliyor. Acelem yok nasılsa kendi tempomda yavaş yavaş çıkacağım.

Biraz daha ilerledikten sonra rampa tam başlamadan bulduğum Çeşme başında kısa bir mola veriyorum. Bu bana oldukça iyi geliyor, neredeyse Afyonkarahisar’dan buraya kadar mola vermedim.

Mola sonunda tek şeritli yolda tırmanmaya başlıyorum.

Emirdağ’a giderek yaklaşıyorum. Şimdilik keyfim yerinde, herşey yolunda gidiyor. Emirdağ’da yemek molası vereceğim.

Bozkır manzarası buralarda yağmurlu havada bir başka görünüyor.

Emirdağ’a yaklaşınca yolun zemini düzeliyor ve daha keyifli bir şekilde pedal çevirmeye başlıyorum. Yağmur neredeyse durdu artık ama yine de üşüyorum.

Öğlen saatlerinde sıradaki hedefim olan Emirdağ’a ulaşmış bulunuyorum. Burası Bolvadin’den de küçükmüş. Oysa ki böyle hayal etmemiştim.

İlçe merkezine devam edip karnımı doyuracak yer arayışına giriyorum. Karnımı doyurduktan sonra ilçe merkezinden birkaç karealıyorum.

İlçe merkezinde bulunan Deli Battal heykeli…

Emirdağ’dan ayrıldıktan bir süre sonra Ankara – Afyonkarahisar yoluna bağlanıyorum. Haliyle trafik çok daha fazlalaşıyor ve yolun zemini daha da güzelleşiyor. Sıradaki ilçe Bayat’a 17 km yolumun olduğunu görüyorum ve asılıyorum pedallara.

Çok geçmeden Bayat kavşağına varıyorum. Bu ilçe anayoldan biraz içeride kalıyor. Kavşaktan ilçe merkezine devam edip uygun bir yerde mola veriyorum. Ama her nedense burada verdiğim moladan sonra hareket edemeyecek kadar yorulduğumu hissediyorum. Marketten enerji verecek bir şeyler alıyorum ama nafile.

Ne hikmetse ayaklarım bir adım daha gitmek istemiyor. Bu duruma bir türlü akıl erdiremiyorum ve buraya kadarmış deyip turumu burada bitirme kararı alıyorum. Oysaki Afyonkarahisar’a daha 45 km yolum vardı.

Afyonkarahisar’a gidecek ilk otobüsü bekliyorum. Gelir gelmez bisikletimi yerleştirip koltuğuma oturuyorum. Oturmamla uyumam bir oluyor.

Bütün gece otobüste geçen yolculuk ve üstüne yağmur altında pedal çevirmek beni epey bitirdi. O nedenle daha fazla zorlamanın anlamı olmadığını düşünüyorum. Afyonkarahisar girişinde minibüsten inip otogara kadar tekrar pedal çevirmek zorundayım. Muğla’ya giden ilk otobüs için bilet alıp turumu noktalıyorum.

Afyonkarahisar, Çobanlar, Bolvadin, Emirdağ, Bayat Bisiklet Turu Güzergâh ve Yükselti Haritası;

Saygılarımla…