Merhaba Sevgili Dostlar,
Gökova Pedallarımın Altında Bisiklet Buluşmasını bu yıl 4. kez düzenledik. Doğu Anadolu Bölgesi Temsilcisi olarak bu ekip içinde yer almak beni çok mutlu etti. Her ne kadar sadece kendi temsilcim olsamda. 🙂
En başından, sonuna kadar emeği geçen arkadaşlarıma sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum.
Ben yine, geçtiğimiz yılda olduğu gibi son birkaç gün kala iznimi alabildim. Bu defa biraz daha kısa izin aldım. Elimdeki tüm imkanları değerlendirerek tabi. Bu nedenden dolayı Bodrum gecesinde GPA-4’den ayrılıyorum.
Kısaca bunlardan bahsettikten sonra asıl konumuza dönelim. Erzincan’dan Muğla’ya kadar süren 24 saatlik otobüs yolculuğu ile başladı herşey. Öğlen saat 13:00’de otobüsüme biniyorum. Tabi bisikletimi bagaja yerleştirmek bu yolculuktan çok daha zor olduğu kesin. Erzincan’ın meşhur üzümü, peyniri ve fasulyesi ile dolu otobüs bagajına zor güç yerleştirdim bisikletimi. Sonrasında ise bisikletime ait gördüğüm tek şey lastik oluyor. 🙂 Saat 14’e geliyordu ki otobüs anca hareket etti.
Uzun ve yorucu yolculuk sonrasında 3 Ekim sabahı saat 9:30 gibi İzmir Otogarına iniyorum. Burada beni bekleyen Feyyaz oluyor. Önce bisikleti bagajdan alıyoruz ve sonrasında Feyyaz ile hasret gideriyoruz. Bu sırada aşağı kata inerek bizi Muğla’ya götürecek olan otobüsün peronuna gidiyoruz. Koyuluyoruz otobüsü beklemeye. Çok geçmeden aynı otobüste seyahat edeceğimiz Enes’te bize katılıyor. Feyyaz’dan bir kare;
Ben ve Enes bisikletlerimizi, Feyyaz ise çantasını otobüse yerleştirdikten sonra üç kişi olarak numaralı koltuklarımıza geçiyoruz. Otobüste çok az yolcu var. 10 kişi bile değil. Otobüs hareket eder etmez en arka 4’lü koltuğa gidiyoruz ve muhabbete etmeye devam ediyoruz.
Aydın’ı henüz çıkmıştık ki telefonum çalıyor ve arayan Rahman Abi. Süleyman Abiyi kaybettik dedi. Kelimeler ağzımda düğümlendi resmen. İnanamadım, telefonu uzatmadan kapattım ve Feyyaz ve Enes ile paylaştım bu üzücü haberi. İçimde durukluk ile geriye kalan yolu tamamladık. Ve sonrasında GPA-4’ün diğer günlerinde hep içimdeydi.
Muğla’da iniyoruz otobüsten, eksiklerimizi gidermek için alışveriş yapıyoruz merkezde. Ardından yemeklerimizi yiyoruz ve Muğla Üniversitesi kampüsüne gidiyoruz. Burada dostlarla kucaklaşıyoruz ve yeni katılımcı arkadaşlar ile tanışıyoruz. Feyyaz hemen güzel ve uygun yere çadırını kuruyor.
Diğer katılımcı arkadaşlarda çadırlarını kurmuşlar…
Akşam teknik toplantı için hazırlıklara başladık. İsimlikler, plakalar, formalar ve yemek kartları dağıtılıyor gelen her katılımcı arkadaşımıza.
İstanbul ekibinin isimlikleri…
Herkes daha kolay bulsun diye isimlikler asılmış. 🙂
Karadeniz Temsilcimiz sevgili Enes. Bölgesinin isimliklerini boynuna takmış sahiplerine verecek. Bende aynı şekilde kendi bölgemin isimliklerini boynuma taktım. 🙂
Yoldaşım ve kamp alanı… 🙂 Bir içerideyiz, bir dışarıda.
Sevgili İsmail’in Feyyaz için getirdiği bisikleti test ediyoruz. Feyyaz bunu kullanmadı orası ayrı tabi. 🙂
Kamp alanı etrafında turluyoruz…
Sevgili Feyyaz test ediyor ardından. Dilek Hanım ile karşılaşınca inip yürüyüşe geçiyor tabi.
Dilek Hanımı kamp alanında fotoğraflıyorum.
Grup grup temsilcilikler katılımcı arkadaşlar için kolaylık sağlıyorlar.
Feyyaz ile kampüsü dolaşmaya çıkıyoruz. Aşağısından yukarısına kadar tur atıyoruz. Eskilerden konuşuyoruz ve geleceği konuşuyoruz birazda. Muğla Üniversitesi köprüsünün üzerinden Muğla’yı fotoğraflıyorum.
Teknik Toplantı saati yaklaştı. Bütün arkadaşlar yavaş yavaş toplanmaya başladık.
Bugünün son karesi ise dostlarımdan bir kare ile olsun. Bu fotoğrafın ardından teknik toplantı için salona geçiyoruz.
Teknik toplantıda yapacağımız rota hakkında bilgilendirmelerde bulunuldu. Geçmiş yıllar ile bu yıl arasında ki istatistik bilgileri bizler ile paylaşıldı, çok güzeldi. İlk defa katılacak olan arkadaşların kafasında ki soru işaretleri gitmiştir sanırım tur öncesinde.
Muğla-Akyaka etabında görüşmek dileği ile…
Sevgiler….
çok heyacanlı…belki banada nasip olur…