Nasıl anlatayım? Ne yazayım ki? Onu tanıyanlar zaten biliyor, tanımayanlara ise anlatmak çok ama çok zor.
Serkan Taşdelen, işte bu adamın yazıları, fotoğrafları ile düştü yollara. Ve ondan aldığı güç ile Türkiye’yi dolaştı. Bundan sonra ne olacak peki? Onsuz ve yarım… Var olduğunu bilmek ne kadarda güzeldi. Belki az görüyordum ama biliyordum ki, bir yerlerde pedal çeviriyor ve mutlu…
Bizi bırakıp gittin Süleyman Abicim, arkanda seni sevenleri terk edip gittin. Biliyorum, hepimiz bir gün gideceğiz, geleceğiz yanına. Ama daha bunun için erkendi be abi. 🙁 Daha yapacak turlarımız, gezecek görecek yerlerimiz vardı. 🙁
Bu acı haberi duyduğumda Gökova’ya gidiyordum otobüste. İlk duyduğumda inanamadım ve nutkum tutuldu. Gerçekti, böyle birşeyin şakası olmazdı. 3 gün boyunca inanmak istemedim, eve döndüğümde tekrar Süleyman Abiyi arayıp sesini duyacağımı hissediyordum. Çünkü çok değil, daha bayramda konuşmuştuk bu güzel insanla.
Bilmiyorum Süleyman Abi bilmiyorum… Ne olacağını, ne yapacağımı… Ama şu var ki, bizleri orada beklediğini biliyoruz… Çok bekletmeyiz canım abim…. :..( :..( :..( Ruhun şad, mekanın cennet olsun…
Birgün bir mesaj aldım, – Serkan biz Erzincan’dan tura başlıyoruz birkaç arkadaş ile. Seninle tanışmak ve vakit geçirmek isteriz diye. O gün geldiğinde istasyonda onları bekliyordum. Beni ben yapacak adamı bekliyordum… İlk kez orada elini sıktım ve sarıldım… Sanki yıllardır tanıyormuşum gibi.
Süleyman Abim 2006 yılında Erzincan’da iken…
Ardında Türkiye Turuna çıktım. En büyük destekçilerimden birisiydi o. Bu dev yürek benimle birlikteydi, biliyordum. İnebolu’da Kavınvalidesinde misafir etti beni, sonrasında geldi İnebolu’ya birlikte bir gün pedalladık Kastamonu’ya kadar. Bu fotoğrafta gördüğünüz iki kişiyi özlüyorum ben. Süleyman Abiyi ve geçtiğimiz yıllarda yine kaybettiğimiz kayınvalidesi şirin mi şirin teyzeciğimi…
Batı Karadenizi karış karış gezen canım abimle pedal çevirmek ne kadarda güzeldi…
Küre’de eşinin yaptığı ekmek arasını nasılda keyifle yemiştik…
O gün Kastamonu’dan tekrar İnebolu’ya gitmek için benden ayrılmıştı. Arkasından el salladım büyük bir mutlulukla…
Aylar sonra yine birlikteydik. Bu defa Tekirdağ’dan İstanbul’a kadar birlikte geliyorduk.
O ellerini tekrar sıkmak istiyorum abimmmm… 🙁
Silivri’de odamıza yerleştiğimizde ne kadarda mutluyduk. Onunla birlikteyken üzgün olmak ne mümkün. 🙁
:..(
Türkiye Turumun finalinde gurur tablomun gerçek sahibi… Sevgili Süleyman Şatır… 🙁
İstanbul’da birlikte vapurdayız… Yine birlikteyiz ve yine gülüyoruz…
Birkaç ay sonrasında birlikte Gökova’da pedallıyoruz…
Seni unutmak imkansız Süleyman Abi… Dünde, bugünde, yarında hep aklımızdaydın, aklımızda olacaksın… Ruhun şad olsun, mekanın cennet olsun canım yoldaşım, canım abim, canım dostum…
Kalbinin temizliği yüzüne yansımış ve yüzünden gülücük hiç eksik olmayan Sülayman Abimize Allah’tan rahmet diliyoruz. Mekanı cennet ruhu şâd olsun..
Güle güle Süleyman ŞATIR… Sizi tanımazdım, Gökova turuna katılan eşimi takip ederken,rastlantı sonucu Serkan Taşdelen’in yazısında gördüm. Güzel insanlar güzel anılırlar.En uzun yolculuğuna çıkmışsın…İyi yolculuklar…
mekanın cennet olsun değerli abimiz.pedal dostumuz…
canım abim seni çok özleyeceğiz sensiz yollar eksik olacak
Sevgili abim mekanın cennet olsun.Aramızdan ayrıldığına hala inanamıyorum bisiklet sevenler olarak hep kalbimizde olacaksın. Huzurunda saygı ile eğiliyorum.
ilk kez yanlışlıkla ve de bir nöbet akşamı can sıkkınlığıyla girdiğim bisiklet sayfalarında gördüğüm gezdiği yerleri bu adam bu yaşta gezerken ben niye gezmiyorum diyip ertesi gün bana bisiklet aldıran tanımadığım amma saygı duyduğum bir insan Allah rahmet eylesin
ilk duyduğumda ben de inanamadım…10 sn boyunca aklımdan, geçmiş 4 senenin içinde Süleyman Abi ile yaptığımız en önemli örganizasyonlardan biri olan GPA içinde yaşadıklarımız gelmişti..Yutkundum bişiy konuşamadım duyunca…Batı Karadeniz’i karış karış gezen Süleyman Abim için.Ruhu Şad Olsun mekanı cennet olsun her zaman aklımızdasın Süleyman Abi…
Babam için bu kadar guzel şeylerı duymak insanı gururlandırıyor. Mekanın cennet olsun babacım… seni çok özledik… Oğlun..
Sevgili Deniz Merhaba,
Süleyman Abim için yazamadığım daha o kadar çok şey var ki, kelimeler ile ifade etmek çok zor. 🙁
Bu dev yürekli insanın oğlu olduğun için gurur duymalısın. Tekrar başınız sağ olsun. 🙁
Allah rahmet eylesin bu güzel insana. gerçekten çok üzüldüm. herkesin başı sağolsun. mekanı cennet olsun.
Ben sayın Şatır ile hiç karşılaşmadım, sadece sitedeki resimlerinden ve turlarından inceleyebildiğim kadarı ile tanıdım. Allah rahmetini üzerinden eksik etmesin, mekanı cennet olsun. Geride kalan ailesine ve yakınlarına da sabır vermesini diliyorum.
Saygılarımla.
Sedat GEDİKLİ
kendisini sahsen , tanimiyorum, bisikletle de pek ilgim yoktur. kendisinin gezilerini 1 gun once pedalsesi sitesinde okumustum, cok hostu. giyabinda tanidiktan 1 gun sonra rahmetli oldugu haberini buradan okudum, uzuldum
60 yaslarinda bir insanin bisiklet ile seyahati, ulkenin guzelliklerini sergilemesi, sporun guzelligini bizle paylasmasi gercekten saygiya deger..
Allah rahmet eylesin, deger ureten insanlar oldukten sonra da hatirlaniyor..
Kısa bir süre görüşme fırsatı bulduğum güzel insan Süleyman abim nur içinde yat inşallah.Senin gibi bir dost-bisikletsever daha da zor gelir dünyaya 🙁 Serkan sana da selamlar yeni işyerin hayırlı olsun bol kazançlar dilerim.